نقد کتاب لحظه های انقلاب نوشته محمود گلابدره ای
یکی از خصوصیات نویسنده (مخصوصا داستاننویس) این است که باید به همه جا سرک بکشد و خودش را به خطر بیندازد تا از همه چیز سر درآورد؛ یعنی باید در جبهه زندگی هم مثل خبرنگار جنگی عمل کند. اغلب نویسندگان بزرگ دنیا دقیقا چنین روحیهای داشتند. در ایران "محمود گلابدرهای" از این تیپ نویسندهها بود؛ نویسندهای ناآرام و پرانرژی که هیچگاه یک جا بند نشد، زندگیاش پر از حادثه و ماجرا بود و «لحظههای انقلاب» را با داشتن همین روحیه نوشت. کتاب لحظه های انقلاب کتابی ست که خردهماجراها، ریز حرکات، دقایق حساس و آن ناگفتهای از لحظههای خون و خطر در صفحه صفحه آن جاری است. گلابدرهای زبان کوچه و بازار را به یک ژانر در نویسندگی تبدیل کرد.
لحظههای انقلاب که به باور برخی منتقدان تنها متن مستند داستانی و مردمنگاری از تظاهرات و شور مردمی روزهای منتهی به انقلاب اسلامی است، در سالهای پس از پیروزی انقلاب در چندین نوبت تجدید چاپ شد.
انتشارات سروش در سال ۵۸ این اثر را برای نخستین نوبت منتشر و پس از آن نیز در سالهای اخیر انتشارات عصر داستان آن را بازچاپ کرده بود.
کتاب لحظه های انقلاب به شکل گزارش نویسی است و به معنای واقعی تلفیقی از روایت و قصه نویسی دارد و نکته قوی که در این کتاب مشاهده می شود نزدیک بودن به واقعیات است.این کتاب مستند گونه ای است از لحظه های اسطوره ای انقلاب مردم ایران که نویسنده با تمام کوشت و خون و عصب خود شخصا آزموده است.نویسنده سعی کرده با حفظ امانت و صداقت، تا آنجا که خود ناظر عینی حوادث بوده وقایع انقلاب را نقل کند.این کتاب همه انقلاب نیست و پیش از 17 شهریور و تا انتصاب بازرگان ادامه دارد و تصویرسازیی زیبایی دارد که ما را به آن روزگار می برد. در این جلسه به جمع خوانی و نقد کتاب لحظه ای انقلاب پرداخته شد .